Kritische vragen omtrent kwaliteit van coaches
Ga jij op de kast als jouw kwaliteit ter discussie wordt gesteld of sta je open voor feedback en zelfreflectie? Het thema 'kwaliteit' is in. Consumenten worden steeds kritischer en mondiger en verlangen kwaliteit. Ook (grote) bedrijven leggen de focus op kwaliteit om zich te onderscheiden van hun concurrenten (blijkt uit een onderzoek van Berenschot naar de strategie van de top van het Nederlandse bedrijfsleven in deze onzekere tijd van crisis). Het onderwerp spreekt mij als trainer ook aan omdat ik met mijn diensten coaches help de kwaliteit van hun sessies te vergroten. Mijn oog viel dan ook op een discussie bij de groep 'Coaching en Training, vraag & aanbod' op Linkedin. De strekking van dit artikel: een hoogleraar klaagt dat iedere Jan met de pet coach kan zijn. Voelt de gevestigde orde zich bedreigt of is het werkelijk zo slecht gesteld met de coaches? Met verbazing heb ik deze discussie gevolgd. De discussie heeft inmiddels ongeveer 180 reacties en is nog steeds niet stilgevallen. Blijkbaar interesseert dit coaches enorm! De reacties van coaches waren verschillend en in strekking vooral verdedigend. Een aantal argumenten kwamen steeds weer terug:
- ik doe wat ik doe en de kwaliteit van mijn werk wordt bepaald door mijn klanten
- deze kritiek komt vaker voor: trek je er niets van aan
- het kaf zal vanzelf van het koren worden gescheiden
- er moet een keurmerk komen
- er moet geen keurmerk komen want dit zegt toch niets.
Er was geen nieuwsgierigheid over het waarom: waarom worden er steeds kritische vragen gesteld over de kwaliteit van coaches?
Ik vind dit opmerkelijk. Helemaal voor mensen die coach zijn.Coaches hebben toch hun vak gemaakt van het stellen van (open) vragen, het creëren van een open ruimte waarin (zelf)reflectie kan plaatsvinden en het onderzoeken van achterliggende referentiekaders?
Dat dit hier niet gebeurt komt volgens mij omdat hier een gevoelige snaar wordt geraakt. Zoals dit ook gebeurt bij 'gewone' mensen wanneer een pijnpunt wordt aangeraakt, gaan de coaches op de kast en verdwijnt (tijdelijk) het vermogen tot zelfreflectie. Tijdens mijn trainingen noem ik dit fenomeen: iemand gaat zijn probleem 'doen', uitbeelden en verwoorden. Als we even aannemen dat dat waar is: wat is dan het probleem? Wat is het beperkende patroon dat men hier parten speelt? Een goede vraag om hier achter te komen is:Waarom raakt een discussie over kwaliteit coaches zo enorm? Met andere woorden: waar zijn wij bang voor?
Als ik nu even iets mag doen wat 'verboden' is in coachland, namelijk invullen, dan denk ik dat men op de kast gaat omdat de kwaliteit inderdaad vaak een stuk beter kan. Au. Dat doet misschien pijn maar kunnen we erbij blijven en open en eerlijk onderzoeken hoe dat komt en wat we eraan kunnen doen? Ik denk dat dit van wezenlijk belang is willen we volwassen worden en de beste versie van onszelf kunnen worden, zodat we onze cliënten nog beter kunnen dienen. Waarom is coachen zo moeilijk? Echt goed zijn als coach is een kunst. Veel coaches gaan coachen omdat ze goed waren in het voeren van een goed gesprek. Maar coach zijn is veel meer dan het het vermogen een goed gesprek te hebben.Goed coachen is in essentie afhankelijk van je vermogen om in en uit te zoomen en je vermogen eigenaar te zijn over je eigen denken, voelen, spreken en handelen
In en uitzoomen? Dat wil zeggen: inzoomen in de inhoud. Mee luisteren, voelen en kijken naar de inhoud van iemands verhaal. Om vervolgens weer te kunnen uitzoomen en kijken naar de structuur. Hoe doet iemand zijn probleem? Wat zijn de ingrediënten? Stel je voor dat ik dat probleem ook zou willen hebben, hoe ga ik dan te werk? Eigenaar zijn? Dat wil zeggen: in staat zijn je eigen reacties te managen waardoor je op het juiste moment de juiste vragen kunt stellen & je mond kunt houden. (Hierover valt natuurlijk veel meer te zeggen en dat zal ik op een later moment ook nog doen). Valkuilen die in de weg staan Als je dit in de vingers hebt dan val je niet meer in de valkuilen die bij coaches, therapeuten en counselors zoveel voorkomen namelijk:- invullen
- adviseren
- willen redden/helpen
- overzicht verliezen
- meegaan in de inhoud en emoties
- ongeduldig zijn